درود
دوماه و خورده ای الواتی و الافی و لاابالی گری به پایان رسید و تا چند لحظه ی دیگه من عازم شیراز و خوابگاه میشم! با اجازتون تا بخوام جاگیر بشم و وسائل رو بچینم و این مرکز نت دانشکده باز بشه و از این صوبتا، 2 یا 3روزی طول میکشه! احتمالن نیستم... شایدم هم بودم. یعنی خدارو چه دیدی! شاید همین که رفتم خوابگاه گفتن کل منطقه رو وایرلس کشیدن و منم تونستم از این آرزوی محال، با فراغ بال، جهت امیر خطیر وبلاگ نویسی استفاده کنم...
شاید هم اتوبوسم رفت ته دره و مردم و شوما از دست فرزاد کافه چی و دری وری هاش راحت شدید!!
در هر حال... تا درودی دیگر، بـــــدرود...